Mijn hippe mams, het mooiste meisje van de klas en zelfgemaakte tompoucen
Blozen van oor tot oor
In de reünie what’s app groep van de lagere school waar ik onlangs aan ben toegevoegd, waren we nog op zoek naar een aantal missing persons. Op social media is het tegenwoordig slim en makkelijk searchen en ik moet ook bekennen, ik ben er super handig in geworden. Dus binnen no time had ik weer twee oud klasgenootjes getraceerd. In een van de gesprekjes via messenger vroeg ik aan de veronderstelde nog ontbrekende klasgenoot of ik wel de goede persoon voor ogen had. Ik noemde mijn meisjesnaam voor de zekerheid, de school waarop we samen zaten en vroeg of ze zich mij nog kon herinneren. ‘Jazeker’ antwoordde zij mij terug. ‘Jij was het mooiste meisje van de klas’. Die kwam bij mij wel even binnen, als iemand mij op dat moment had kunnen zien dan had hij of zij mij zien blozen van oor tot oor.
Mooiste meisje van de klas
Toevallig had ik de dag ervoor naar het programma ‘Het mooiste meisje van de klas zitten kijken’ en me afgevraagd wie bij ons op de middelbare school het mooiste meisje van onze klas was. Dat waren er in die tijd wel vier naar mijn mening. Mooie meiden met een bepaalde rustige kracht en zelfvertrouwen zoals ik er naar keek. En daarnaast hadden ze allemaal prachtig mooi donker of blond haar en Noortje de ogen van een Iranese vrouw, diep en donker zodat je er bijna in verdronk als ze je aankeek. We waren een hecht jgroepje en samen met Benny, een meisje zonder fear, durfden we de hele wereld aan. En nu noemde Rolien mij het mooiste meisje van de lagere school, hoe leuk is dat. Die kon ik maar mooi in mijn zak steken, zou mijn moeder zeggen. Ook zij kwam in onze what’s app groep terecht. Ze had meer dan 500 berichten en honderden foto’s in te halen uit die tijd. Zo leuk hoe je met elkaar herinneringen kunt ophalen die anders wellicht nooit meer in je hersenen naar boven zouden zijn gekomen.
Hippe mams
Relevante en irrelevante informatie destijds opgeslagen of gedelete. Door de berichten wist ik opeens weer dat ik met een van de leukste jongens uit de klas had gekust onder de kastanje boom vlakbij ons schoolplein. Natuurlijk dachten we dat we uit het zicht waren, maar nee hoor, de papparazi, lees een moeder van school, legde ons op de gevoelige plaat vast. Het bewijs was een vergeelde foto.
Nadat ik wat foto’s liet zien over ons schoolreisje, waar mijn mams ook op stond kreeg ik direct de opmerking ‘Ja jij had zo’n hippe moeder, José! Met van die plateau zolen en flairbroeken.’ Ja dat klopte wel, mijn mams liep er altijd volgens de laatste mode bij. Of het nou ging over kleding, haar, make-up of muziek ze volgde de trends op de voet en probeerde het ook gewoon uit. No fear gewoon doen. Ze verfde haar zelf in allerlei hippe kleuren van roodhenna tot donkerbruin of van blond naar zwart en stak het op met van die grote kammen zodat haar haar krullend opgestoken zat of een losse bos met krullen waar onze parkieten in nestelden tijdens het doen van de afwas.
Anders dan bij anderen
Ons huis was ook anders dan bij alle anderen. Ik herinner me dat er in de meeste huizen van mijn vriendinnetjes en vriendjes een groot zwaar bruin wandmeubel muur van de woonkamer besloef. Bij ons was het een opengewerkte nieuw uitgekomen wandmeubel van Lundia die tegen onze wand stond te pronken. Dan verfde mijn mams hem groen, dan weer bruin of geel afhankelijk van de woontrends van dat moment. Aan de andere kant van de woonkamer besloegen rieten tegels de muur, een sky leren bankstel als zit comfort en een koeien kleed vanuit Texel op de donker houten parketvloer. En no way geen salontafel en geen vitrage want dat was absoluut niet hip volgens mijn moeder.
Tomaat en ei hussel
In plaats van gordijnen voor de ramen hadden wij een heel oerwoud aan planten wel of niet in accu bak. In de keuken een picknick tafel van red ceder hout van de Bijenkorf en natuurlijk het befaamde boerenbont servies met passende servetten. Het was helemaal af tot op het kruidenrekje links naast het gasfornuis. Gelukkig was mijn moeder echt super handig in verven en behangen. Mijn vader was er niet zoveel in die tijd en had twee linker handen. Mijn moeder genoot enorm van het veranderen en opnieuw inrichten om van ons appartement een echt thuis te maken. En dat heeft ze ons gegeven. Een warm, knus en hip ingericht thuis. Met frisdrank, chips en dipsausjes en zelfgemaakte tompoucen uit zo’n pakje op de vrijdag avond en op zaterdag avond heerlijke broodmaaltijden met tomaat en ei smurf en smeersels van Boer Geert.
Deze mooie tijd zit als een dierbare diamant in mijn herinneringen. Fijn dat ze weer zijn aangevuld en tot leven zijn gebracht door mijn oude klasgenootjes zodat ik ze weer kan delen met mijn mamsie. Mooie verhalen en foto’s voor als we weer samen mogen zijn.
Zó herkenbaar! Zó beeldend geschreven Joost prachtig!